Friday, 12 January 2024

Historiography - Three Duties

 IFTU ప్రసాద్ గారికి, 

రోజు మీరు రాసిన  ,43 ఏళ్ల తర్వాత అఫ్సర్ తో అపూర్వ కలయిక!, చాలా బాగుంది. 

చరిత్రకారుడు అన్నవాడు మూడు పనులు చేయాలి. మొదటిది; గతాన్ని గుర్తు చేయాలి. రెండోది; వర్తమానంలో దాని ప్రాసంగికతను చెప్పాలి. మూడోది; దీనికి కొనసాగింపుగా భవిష్యత్తులో జరగబోయే పరిణామాల్ని వివరించాలి; అది ఊహాగానం అయినా సరే. వెరసి, చరిత్ర రచన అంటే భవిష్యత్తు దర్శనం.  

చాలా మంది మొదటి పని చేసి ఊరుకుంటారు. నా దృష్టిలో వాళ్ళేమీ ఆలోచనాపరులుకాదు. రికార్డిస్టులు. 

మీ రైటప్ లో మూడు అంశాలూ గొప్పగా అమిరాయి. 

తెగ నచ్చింది. 

మీమీద ప్రేమ కలిగింది. 

డానీ 



43 ఏళ్ల తర్వాత అఫ్సర్ తో అపూర్వ కలయిక!


ఖమ్మంలో 1981 లో విడివడి విజయవాడలో అపూర్వ కలయిక ద్వారా పొందిన మధురానుభూతి తో  ప్రతిస్పందన యిది.


  ఆధునిక ప్రపంచ మార్కెట్ వ్యవస్థకు భూగర్భ చమురు చిక్కటి సరుకుగా మారాక,  భూమి మీది మానవ రక్తం పలచటి వస్తువై, చౌక సరుకై,  కాల్వలుగా ప్రవహిస్తోంది. తద్వారా ఆధునిక కుహనా నాగరిక క్రూసేడ్ కి పునాది పడింది. ఇది CLASH OF CIVILISATIONS రూపంలో  బహిరంగ ప్రచారంగా కూడా మారడం తెల్సిందే. 


 'చమురు చిక్కన-నెత్తురు పలచన' అనే అమానుష, అనాగరిక దుష్ట ప్రక్రియకు భూగోళంలో ప్రధానమైన రక్తక్షేత్రంగా వెస్ట్ ఆసియా @ మధ్యప్రాచ్యం పేరొందింది.  106 ఏళ్ల క్రితం 2-11-1917 వ తేదీన దానికి బీజం పడినా, పునాది మాత్రం  15-5-1948 న పడింది. అదే జియోనిస్ట్ ఇజ్రాయెల్ రాజ్య స్థాపన! 


  చమురు నిల్వల ప్రాంతాలు ముస్లిం దేశాలు కావడంతో అక్కడ మానవ నరమేధం మొదలై నేటికీ సాగుతోంది.  ఆధునిక ప్రపంచంలో అదో  విషాధ రక్తసిక్త చరిత్ర! నాటి నక్బా నుండి నేటి ఇరాక్, ఆఫ్ఘనిస్తాన్, సిరియా గుండా గాజా వరకూ కొనసాగుతోన్న రక్తసిక్త చరిత్రే! కానీ చమురు నిల్వలు లేని మరో ప్రాంతంలో కూడా అదే కాలంలో ముస్లిం మతస్తుల పై ఘోర నరమేధం సాగింది. అదెక్కడో కాదు.  మతప్రసక్తి లేని "లౌకిక, ప్రజాతంత్ర, గణతంత్ర" రాజ్య వ్యవస్థ ఏర్పడి, దానికోసం ఓ లిఖిత రాజ్యాంగ పత్రాన్ని రూపొందించే వేళ ఇక్కడే కావడం గమనార్హం! అదే హైదరాబాద్ సంస్థానం మీద పటేల్ నేతృత్వంలో సాగిన  సైనిక చర్య! 


   ఇజ్రాయెల్ స్థాపన జరిగిన రోజు 15-5-1948. 


హైద్రాబాద్  సంస్థానం మీద సైనిక చర్య పూర్తయిన రోజు 17-9-1948. 


పై రెండింటి మధ్య తేడా నాలుగు నెలలే! 'చరిత్ర క్యాలెండర్' లో ఇది సముద్రంలో కాకి రెట్ట!


 చరిత్రలో కొన్ని అద్భుతాలు జరుగుతాయి. అవి చరిత్రను ముందుకు నడిపించడం కోసం మాత్రమే కాదు, దానిని వెనక్కి నడిపించడానికి కూడా! 


   నక్బాగా పేరొందిన ఆనాటి పాలస్తీనా నరమేధానికి డేవిడ్ బెన్ గురియన్ నాయకుడు. నాటి మరట్వాడా ముస్లింల నరమేధానికి సర్దార్ పటేల్ నాయకుడు. అక్కడ బెన్ గురియన్ వారసత్వం నాటి నుండి నేటివరకి నిరంతరంగా కొనసాగుతోంది. తద్భినంగా ఇక్కడ పటేల్ వారసత్వం నాడు తెర మరుగై తిరిగి నేడు పునరావిష్కరణ జరిగింది. బెన్ గురియన్, పటేల్ మధ్య నాటి ఫాసిస్టు రాజకీయ బంధం... నేతన్యాహు, మోడీ మధ్య నేటి ఫాసిస్టు రాజకీయ బంధం..  ఓ జంట ద్వయం. విధ్వంసకర చరిత్ర గమనంలో సైతం ఈ పునరావిష్కరణలు జరుగుతాయేమో!


  కమ్యూనిస్టుల నేతృత్వంలో సాయుధ పోరాటం జరిగిన వీర తెలంగాణాలో ముస్లిం నరమేధం జరగలేదు. పైగా స్థూలంగా మత సామరస్యం వర్ధిల్లింది. కానీ హైద్రాబాద్ సంస్థానంలో భాగమైన మరట్వాడా ప్రాంత ముస్లిం ప్రజలపై ఆధునిక కుహనా నాగరిక ప్రజాతంత్ర, లౌకిక, గణతంత్ర రాజ్య సైనిక వ్యవస్థ అమానుష ఊచకోతను సాగించింది. తెలంగాణాలో కమ్యూనిస్టుల ఊచకోత, మరట్వాడాలో ముస్లిం మైనారిటీ ప్రజల ఊచకోత ఏకకాలంలో సమాంతరంగా సాగాయి. అవి ఆధునిక లౌకిక, ప్రజాతంత్ర, గణతంత్ర రాజ్యాంగ రచనా కాలంలో సాగడం గమనార్హం! 


 సర్దార్ పటేల్ నేతృత్వంలో సృష్టించిన నాటి మరట్వాడా రక్తక్షేత్ర చరిత్ర తెర మరుగున పడింది. ఆ చీకటి చరిత్రను ఓ 'ఖమ్మం కుర్రవాడు' ఒకటిన్నర దశాబ్దం పరిశోధించి గ్రంథస్థం చేశాడు. అదే ఇటీవల విడుదలైన REMAKING HISTORY అనే ఆంగ్ల గ్రంధం. అది నేడు ప్రపంచ వ్యాప్తంగా సంచలన గ్రంధంగా పేరొంది  ప్రకంపనలు సృష్టిస్తోంది. ఆ ఖమ్మం కుర్రవాడే ప్రముఖ కవి, రచయిత మిత్రుడు అఫ్సర్!


  46 ఏళ్ల క్రితం అఫ్సర్ తో ఏర్పడ్డ మిత్రబంధాన్ని గుర్తు చేసుకోవడానికి  సముచిత సందర్భమిది.  


  దాశరథి సోదరుల వంటి ప్రఖ్యాత కవులతో వర్ధిల్లిన ఖమ్మం నేల నిజాం పాలన తర్వాత  కూడా తన సాహిత్య వారసత్వ చరిత్రను అలాగే కొనసాగించింది. పుల్లాభట్ల వెంకటేశ్వర్లు, కొలిపాక మధుసూదన్, దిలావర్ మహమ్మద్, చావా శివకోటి, సర్వదేవభట్ల కవిరాజ మూర్తి, రావెళ్ల వెంకట్రామారావు తదితర ఉద్దండ పిండాల వంటి కవులతో విలసిల్లిన  చరిత్ర వారసత్వం ఖమ్మంలో కొనసాగింది. ఆ కవిలోకంలో  కౌముది ఒకరు. కవులకు కవులే పుట్టాలనే నియమం లేదు. కానీ కవే పుట్టాడు. ఆ కౌముది గారి కొడుకే అఫ్సర్!


 కౌముది గారు ఒకవైపు పాత్రికేయునిగా, మరోవైపు కవిగా ఖమ్మంలో ప్రసిద్ధులు. 1970 దశాబ్దం మధ్య నుండి మేము PDSU విద్యార్థి సంఘంలో పని చేశాము. 1977 లో అత్యవసర పరిస్థితి ఎత్తివేసిన తర్వాత వెల్లువెత్తిన ప్రజాస్వామ్య పునరుద్ధరణ  ఉద్యమ వెల్లువ కాలంలో కౌముది గారి కలం పదునెక్కి మాకు సన్నిహితం చేసింది. ఖమ్మం పాత బస్ స్టాండ్ సమీపంలో కాంగ్రెస్ ఆఫీసు వెనక ఇల్లు వారి నివాసం. ప్రెస్ నోట్స్, ప్రత్యేక రైటప్స్ కోసం నాతో సహ PDSU బృందం  ఇంటికి వెళ్లి కౌముది గారిని తరచుగా కలుస్తుండేది.  కౌముది గారు సౌమ్యులు, స్నేహశీలి, ముఖ్యంగా విశాల హృదయులు. అలా ఇంటికి వెళ్తోన్న సమయంలో మాకు ఓ పిల్లవాడు కనిపించే వాడు. ఆ కుర్రాడే ఈనాటి కవి, సుప్రసిద్ధ పరిశోధనాత్మక సంచలన గ్రంథ రచయిత అఫ్సర్!


 1977 నుండి 80 వరకూ ఖమ్మంలో జరిగే వీలున్న కవి సమ్మేళనాలకు హాజరయ్యే వాడిని. పైన పేర్కొన్న కవి పుంగవులతో పరిచయం ఉంది. జీవన్ గారి ద్వారా ఖమ్మంలో విరసం సభ్యత్వం పొందిన వారిలో నేనొకణ్ణి. సాహితీ రంగం నుండి నేను రాజకీయ రంగం వైపు దారి మళ్లడంతో కౌముది గారి నుండి అఫ్సర్ కి నా సజీవ బంధం కూడా బదిలీ ఐనది. 


 అఫ్సర్ సామాజిక జీవితం మొదట ఉద్యమకారునిగా ప్రారంభమైనది. అదో కధ!


  అది 1978. జ్యోతి బాల మందిర్ స్కూల్ లో అఫ్సర్ బహుశా 9వ తరగతి విద్యార్థి. అది ఖమ్మం ZP ఆఫీసు వెనక జమ్మిబండ రోడ్ లో ఉంది. ఆ స్కూల్ యాజమాన్యం  నిరంకుశత్వాన్ని ప్రశ్నించిన పరిస్థితుల్లో అఫ్సర్ ఆందోళనా కారునిగా మారాడు. స్కూల్ బృంద ఆందోళనా సారధుల్లో అఫ్సర్ ముఖ్యుడు. నేడు  హైద్రాబాద్ భరత్ విద్యా సంస్థల అధిపతి వేణు గోపాల్ రెడ్డి కూడా ఒకరు. 


   ఖమ్మం ప్రభుత్వ డిగ్రీ కాలేజీ SR & BGNR లో 1977 సెప్టెంబర్ లో విద్యార్థి సంఘం ఎన్నికలలో 16 స్థానాలకు  8 స్థానాలు PDSU అభ్యర్థులు గెలిచారు. అందులో కాలేజీ ప్రధాన కార్యదర్శిగా నేనొకణ్ణి. దాంతో PDSU ఉద్యమ ప్రభావం హైస్కూళ్ల విద్యార్థి లోకంపై విశేషంగా పడింది. ఆ నేపథ్యంలో ప్రభావితమైన పాఠశాలలలో జ్యోతి బాల మందిర్ ఒకటి. ఐనా నిరంకుశ యాజమాన్యం ఆ స్కూల్ విద్యార్థుల్ని మాతో కనెక్ట్ కాకుండా నియంత్రిస్తూ వచ్చింది. అలల్ని ఆపడం, ఢంకాను జోకొట్టడం ఎవరికి సాధ్యం? పైగా ప్రజాస్వామిక పాత్రికేయులు కౌముది గారి కొడుకును నియంత్రించడం ఎలా సాధ్యం? 


   SR & BGNR కళాశాలలో ఆ మరుసటి ఏడాది విద్యార్థి సంఘం ఎన్నికలు 1978 ఆగస్టులో జరిగాయి. నేను డిగ్రీ ఫైనల్ లో వున్నా. ఈసారి ఎన్నికల్లో 16 స్థానాల్లో PDSU 11 గెలుచుకుంది. వారిలో కాలేజీ ప్రెసిడెంట్ గా నేనొకణ్ణి. తర్వాత వెల్లువెత్తిన విద్యార్థి ఉద్యమ ప్రభంజనం ధాటికి జ్యోతి బాల మందిర్ స్కూల్ యాజమాన్య నిరంకుశ ఉక్కు తెర బద్దలైనది. అది అఫ్సర్ ని కనెక్ట్ చేసుకుంది. అంతవరకూ కౌముది గారి ఇంట్లో చూసే ఓ చిన్న పిల్లాడు ఆరోజు నుండి ఆందోళనా కారునిగా మాకు సన్నిహితమయ్యాడు. అది నాకు గుర్తున్నంత వరకు బహుశా 1978 సెప్టెంబర్ లేదా అక్టోబర్ కావచ్చు. ఆ స్కూల్ సమస్య పరిష్కారానికి జరిగిన పోరాటంలో అఫ్సర్ పాత్ర క్రియాశీలమైనది. నాకు గుర్తున్న మేరకు నాతో పాటు IV రమణారావు, జనార్దన్ రాజు, శ్రీహరి, పురుషోత్తం, శంకర్, గిరి వంటి PDSU నాయకులు అఫ్సర్ తో నాడు ఎక్కువగా కనెక్ట్ అయ్యారు. 


  ఆనాటికి మేమే ఉడుకు నెత్తుటితో దూకుడుతనం గల యువకులం. మా కంటే దుడుకు స్వభావం గల దూకుడు పిల్లాడు అఫ్సర్! నిజానికి నాడు ఆ బృందాన్ని నియంత్రించడం మాకు చాలా కష్టంగా ఉండేది. సరదాగా మేం  జ్యోతి బాల మందిర్ కి చెందిన బాల నక్సలైట్లు అని జోక్ వేస్తుండే వాళ్ళం. అది నాటి అఫ్సర్ నేపథ్యం!


 నా కళాశాల చదువు 1979 వేసవిలో పూర్తయినది. ఆ తర్వాత కూడా మరో రెండేళ్లు ఖమ్మం కేంద్రంగా PDSU రాష్ట్ర నాయకత్వ బాధ్యతలు నిర్వహించా. ఆ కాలంలో కూడా అఫ్సర్ తో ఉద్యమ బంధం కొనసాగింది. 1981 మే నెలలో నేను సంస్థాగత  బాధ్యతల్లో భాగంగా ఏలూరు కేంద్రంగా కార్మికరంగంలో పని చేయడానికి ఖమ్మం వదిలేశా. నా గుర్తున్న మేరకు నాటి నుండి మామధ్య భౌతిక కలయిక లేదనే చెప్పాలి. 


 తొలుత ఆందోళనా కారునిగా ప్రారంభమై, ఖమ్మం కేంద్రంగా రక్తస్పర్శ కవిత్రయంతో ఎదిగి,  పాత్రికేయునిగా మరియు కవిగా ఏకకాలంలో ద్వంద్వ పాత్రధారునిగా బెజవాడలో సుదీర్ఘకాలం సాగి, క్రమంగా క్లాసికల్ సాహిత్య వేత్తగా,  రచయితగా రూపొంది, కొత్తగా చరిత్ర పరిశోధకునిగా కూడా నేడు ఆవిష్కతుడైన అఫ్సర్ ని నాలుగు దశాబ్దాల తర్వాత కలుసుకుంటే పొందే మానసిక అనుభూతి ఎలా ఉంటుందో కదా! గతరాత్రి విజయవాడలో అదే అనుభూతిని పొందాను. 


 గత రాత్రి మీట్ లో అఫ్సర్ మాట్లాడుతూ బెజవాడ సాహిత్య బంధాన్ని నెమరు వేసుకొని, ఓ ఐదు నిమిషాలు విహంగ వీక్షణమూ చేశాడు. పాలస్తీనియన్ కళ్ళద్దాలు కూడా ధరించి నేటి నరమేధం ఆవిష్కరించే ప్రయత్నం సైతం చేశాడు. ఆయన అక్కడితో ఆగకుండా పెట్టుబడిదారీ వ్యవస్థపై చూపు సారించారు. నేడు కవులకు వర్గదృష్టి, వర్గ చూపు, వర్గ చైతన్యం ఉండాల్సిన కర్తవ్యం గూర్చి సందేశాన్ని ఇచ్చాడు. వర్గ పోరాటాల ధాటి ఎక్కువై ఆత్మరక్షణలో పడే పరిస్థితుల్లో 'పెట్టుబడి' అస్తిత్వ ప్రవాహాల్ని  పుట్టించడం  లేదా వాటిని ప్రోత్సహించడం చేస్తుంది. అవి బలహీనపడి, తక్షణ ప్రమాదం లేదనుకునే కొత్త భౌతిక పరిస్థితులు ఏర్పడితే అస్తిత్వ ప్రవాహల్ని కూడా పెట్టుబడి ధ్వంసిస్తుంది. ఈ పెట్టుబడి వ్యూహాన్ని నిశిత దృష్టితో  గ్రహించి సాహితీ లోకానికి అఫ్సర్ దిశానిర్దేశం చేయడం అభినందనీయం. 


అమెరికా పెన్సిల్వేనియా యూనివర్సిటీలో ప్రొఫెసర్ గా సుదీర్ఘ కాలంగా పని చేస్తున్న అఫ్సర్ పర్యటనకు వచ్చి  రెండు తెలుగు రాష్ట్రాలలో మిత్రులను కలుసుకోవడం, REMAKING HISTORY ని స్పర్శించడం ఓ అపురూప జ్ఞాపకంగా మిగిలిపోతుంది. 


 బండ్ల మాధవరావు గారి సౌజన్యం, శ్రీశ్రీ ప్రింటర్స్ విశ్వేశ్వర్రావు గారి ప్రోత్సాహం,   డానీ ద్వయం, ఇంకా బెజవాడ కవులు, పాత్రికేయలోకపు అండదండలతో నిన్న రాత్రి  'MEET THE POET AFSAR' జరిగింది. ముందే ఖరారైన కార్యక్రమాన్ని రద్దు చేసుకొని హాజరయ్యా. ఆ కలయిక మధురానుభూతిని మిగిలించింది. 


  బెజవాడ కవుల మధ్య గత రాత్రి 'మీట్' లో అఫ్సర్ నన్ను పుల్లన్నగానే సంబోధించడం 1978 కి తీసుకెళ్లింది. ఔను, నా అసలు పేరు పుల్లయ్య.  1981 లో కార్మికరంగంలోకి వస్తూనే ప్రసాద్ గా పేరు మార్చుకున్నా. నన్ను నాటి విద్యార్థిలోకం పుల్లన్నగా ప్రేమతో పిలుచుకునే వారు. ఆ పేరు తెలియని బెజవాడలో  కూడా అదే పేరుతో రాత్రి అఫ్సర్ సంబోధించాడు. అది 1978కి తీసుకెళ్లే జ్ఞాపకమది.  


   కవిత్రయంలో ప్రసేన్ నిన్న రాకపోయినా సీతారాంతో అఫ్సర్ రావడం కూడా ఒక అనుభూతికి కారణమైనది. 



  ఈరోజు 12-1-2024వ తేదీ సాయంత్రం 5 గంటలకు ఖమ్మం హార్వెస్ట్ స్కూల్ లో అఫ్సర్ తో చాయ్ పె చర్చ పేరిట ఇలాంటి భేటీ ఉంది.  ఖమ్మంలో అఫ్సర్ తో నేటి బేఠీ కూడా విజయవంతం కావాలని ఆకాంక్షిస్తున్నా. ఈ కలయిక గూర్చి సమాచారం తెలియని గతకాలపు ఖమ్మం మిత్రులు హాజరు కావాలని విజ్ఞప్తి చేస్తున్నా. 


   పాలస్తీనా నరమేధం ఆనాటి నక్బా నుండి నేటి వరకూ కొనసాగుతోంది. మరట్వాడా నరమేధం అలా కాదు. గాంధీని హత్య చేసిన గాడ్సే వారసత్వం తెరమరుగైనది. పార్లమెంటరీ ప్రజాస్వామ్య పాలన సాగింది. నేడు మోడీ మెదడులో నటి సర్దార్ పటేల్  పునరావిష్కరణ జరిగింది. తిరిగి ఇక్కడ మరట్వాడా వంటి అమానుష నరమేధాల పునరావిష్కరణ ప్రక్రియకి పునాది వేస్తోంది. ఫాసిజం బుసలు కొడుతోన్న సంక్లిష్ట కాలమిది. చరిత్ర పై, చరిత్ర పరిశోధనల పై, ముఖ్యంగా చరిత్రకార్ల పై విద్వేషపూరిత దాడి జరిగే కీలక దశ యిది. ఈ చారిత్రిక దశలో అఫ్సర్ వంటి చరిత్రకారుల ఆవశ్యకత చాలా ఉంది. మనం అఫ్సర్ కి బాసటగా నిలుద్దాం. 


 ఇట్లు,


నాటి PDSU పుల్లయ్య,

నేటి ఇఫ్టూ ప్రసాద్,

నాడు, నేడు, రేపు పిపి. 

12-1-2024








Thursday, 11 January 2024

Karl Marx and Lenin on Language and Nation

Karl Marx and Lenin  on Language and Nation  

Karl Marx and Vladimir Lenin did not explicitly advocate for a "one language and one nation" theory in the same way that some nationalist movements or ideologies might promote linguistic and ethnic homogeneity. However, both Marx and Lenin addressed the question of language in the context of their theories on class struggle, imperialism, and the state.


Karl Marx did not extensively discuss the language question, but he did touch upon it in some of his writings. In "The German Ideology," Marx and Friedrich Engels argued that the division of labor within a society led to the emergence of distinct languages. Marx suggested that as society progressed toward communism and the abolition of class distinctions, these linguistic differences would diminish. He did not explicitly call for a single language or nation but rather anticipated a convergence as class distinctions disappeared.


Vladimir Lenin, in his work on nationalism and imperialism, addressed the issue of language in the context of oppressed nations under imperialist rule. Lenin was concerned with the national question and argued that oppressed nations had the right to self-determination, including the right to use their own language. He believed that socialism and the working-class struggle should support the rights of oppressed nations to determine their own destinies, including linguistic rights.


Here are a couple of relevant quotes:


Karl Marx:

"The existence of language is itself already an aspect of the 'bodily existence of the community.' Language is as old as consciousness; language is practical consciousness that exists also for other men, and for that reason alone it really exists for me personally as well; language, like consciousness, only arises from the need, the necessity, of intercourse with other men."


Vladimir Lenin:

"Language is the most important means of human intercourse. Unity in language is one of the most important signs and conditions of a nation’s cohesion. To the profound reasons which have made it necessary for the proletariat of all nations to unite in its class struggle against the bourgeoisie, there is thus added, on the part of oppressed nations and races, a striving for national culture, national individuality, which in every nation, no matter how small it may be, will always be an essential component of freedom and a most important condition thereof." - from "Critical Remarks on the National Question" (1913)


While both Marx and Lenin recognized the significance of language, they approached the issue more from the perspective of historical materialism and the class struggle rather than advocating for a specific language or nation-state.


There is no record of Karl Marx explicitly advocating for or against a "one nation, one language" proposal. Marx was primarily focused on socioeconomic and political theories, particularly the critique of capitalism. The question of language policy was not a central theme in his writings.


Vladimir Lenin, on the other hand, did address the issue of language in the context of the Soviet Union. Lenin was supportive of linguistic diversity and cultural autonomy for different nationalities within the Soviet Union. He argued for the right of nations to use their own languages and preserve their cultures. Lenin emphasized the importance of fostering national consciousness and opposed any form of national oppression.


However, it's essential to note that while Lenin supported linguistic diversity, the Soviet Union later implemented policies that, in practice, often led to the dominance of the Russian language. The tension between promoting national autonomy and the reality of Russification was a complex issue in the Soviet Union's history. The "one nation, one language" concept wasn't explicitly endorsed by Lenin, and the Soviet policies on language evolved over time.


The linguistic reorganization of states in India was a significant political and administrative transformation that aimed at creating states based on linguistic lines. The process was influenced by the recommendations of the States Reorganization Commission, commonly known as the Fazal Ali Commission.


The demand for linguistic states gained momentum in the post-independence period as various linguistic groups sought administrative and political units based on language to better represent their cultural and linguistic identity. The States Reorganization Commission was appointed in 1953 under the chairmanship of Justice Fazal Ali to examine and recommend the reorganization of states in India.


The Fazal Ali Commission submitted its report in 1955, and some of its key recommendations included:


Creation of States: The commission recommended the creation of states based on linguistic lines to address the linguistic and cultural aspirations of various communities. This led to the establishment of states where the majority of the population spoke a common language.


Bilingual States: In areas where there were significant linguistic minorities, the commission recommended the formation of bilingual states. In these states, two or more languages were given official status, and administrative arrangements were made to accommodate linguistic diversity.


Union Territories: The commission recommended the establishment of centrally administered union territories to address the concerns of areas with no clear linguistic majority or where administrative efficiency was a primary consideration.


Special Status for Bombay: The commission proposed a bilingual state of Bombay, comprising areas with Marathi and Gujarati-speaking populations. However, Bombay was given special status, remaining a bilingual state even after the reorganization.


Based on the recommendations of the Fazal Ali Commission, the States Reorganization Act was passed in 1956, leading to the creation of states and union territories in India based on linguistic lines. This marked a significant shift in the administrative and political map of the country, reflecting linguistic and cultural considerations in the formation of states. The linguistic reorganization played a crucial role in addressing the aspirations of various linguistic communities in India.



India is a linguistically diverse country with a rich tapestry of languages spoken across its vast expanse. The Constitution of India recognizes this diversity and provides for the use of multiple languages at both the central and state levels. As of my last knowledge update in January 2022, here is an overview of linguistic states in India:


Andhra Pradesh: Telugu

Arunachal Pradesh: English (official), and various indigenous languages

Assam: Assamese

Bihar: Hindi

Chhattisgarh: Hindi

Goa: Konkani

Gujarat: Gujarati

Haryana: Hindi

Himachal Pradesh: Hindi

Jharkhand: Hindi

Karnataka: Kannada

Kerala: Malayalam

Madhya Pradesh: Hindi

Maharashtra: Marathi

Manipur: Meiteilon (Manipuri)

Meghalaya: Khasi, Garo, and English

Mizoram: Mizo

Nagaland: English (official), Nagamese, and various indigenous languages

Odisha: Odia

Punjab: Punjabi

Rajasthan: Hindi

Sikkim: Nepali, English, and others

Tamil Nadu: Tamil

Telangana: Telugu

Tripura: Bengali and Kokborok

Uttar Pradesh: Hindi

Uttarakhand: Hindi

West Bengal: Bengali

In addition to the states, there are union territories in India, each with its own official languages. The linguistic diversity in India is immense, and many states and union territories have multiple languages spoken by their residents.


It's important to note that language policies and linguistic landscapes can change over time due to various factors, so it's recommended to refer to the latest official documents and sources for the most up-to-date information.







TELANGANA ELECTIONS

 తెలంగాణ ఎన్నికల ఫలితాలు. 


1. ముస్లిం జనాభా బాగా ఎక్కువగా వున్నచోట్ల BRS, MIM గెలిచాయి. 

2. ఈ రెండు పార్టీలను కొందరు BJP-B team అన్నారు. 

3. అయినా సరే ఆ నియోజకవర్గాల్లో ముస్లింలు ఆ రెండు B-team  (BRS, MIM) పార్టీలకే ఓటేశారు. 

4. ముస్లిం జనాభా కొంచెం ఎక్కువగా వున్న నియోజకవర్గాల్లో  BJP గెలిచింది. 

5. ముస్లిం ఒక మోస్తరుగా వున్న నియోజకవర్గాల్లోనే కాంగ్రెస్ గెలిచింది. 

6. దీని మీద ఒక  లోతైన విశ్లేషణ జరగాలి.

Tuesday, 9 January 2024

My Mission

 My Mission 

కష్టాల్లోవున్న సమూహాలకు  ఒక సామాజిక కార్యకర్తగా సంఘీభావాన్ని తెలుపుతూ, ఫ్రీలాన్స్ జర్నలిస్టుగా సామాజిక సమస్యల మీద ప్రింట్ మీడియాలో  వ్యాసాలు -కథలు రాస్తూ, సోషల్ మీడియాలో పోస్టులు,  వీడియోలు పెడుతూ, అవసరమైన అంశాల మీద ఉపన్యాసాలు ఇస్తూ వుంటే సరిపోతుందనే భావంతోనే ఇన్నాళ్ళూ వున్నాను. 

కానీ, 2024 ఎన్నికల్ని ఎదుర్కోవడానికి ఇవి సరిపోవనిపిస్తోంది.
 
1990లో పీపుల్స్ వార్ నుండి పూర్తిగా తప్పుకున్నాక ఇతర రాజకీయ పార్టీలు ఎందులోనూ చేరలేదు. 

2024 లోక్ సభ ఎన్నికల్లో ఏదో ఒక పార్లమెంటరీ రాజకీయ పార్టిలో యాక్టివ్ గా పని చేయాలనుకుంటున్నాను. 

ఏ పార్టీ బెటరో మీరు సూచించండి. 

A. సిపిఐ B. సిపియం C. వైసిపి  D. టిడిపి E. కాంగ్రెస్ 
F. ఫలానా పార్టికి బయటి నుండి మద్దతు ఇవ్వండి  



నాకు అన్ని విధాలా నచ్చిన రాజకీయ పార్టి అంటూ ఏదీలేదు. బయటా లేదు; లోపలా లేదు. ఒక ఉపద్రవం ముంచుకుని వస్తున్నప్పుడు  ప్రేక్షకునిగా చూస్తూ వుండిపోవాలా? లేక దాన్ని అడ్డుకోవడానికి ఏదైనా చేయాలా? అనే ప్రశ్న నన్ను వెంటాడుతోంది. 


ఇందుమూలముగా  మిత్రులు అందరికీ తెలియజేయునది ఏమనగా ఇప్పుడేకాదు; భవిష్యత్తులోనూ నేను ఏ రాజకీయ పార్టీలోనూ చేరను. రాజకీయ పార్టీల్లో చేరి పనిచేయడానికి అవసరమైన నైపుణ్యం, లౌక్యం,  వనరులు మూడూ నాకు లేవు. నిన్న ఒక ప్రతిపాదన వచ్చింది. అందుకే మిత్రుల సూచనలు అడిగాను. మంచి సూచనలు ఇచ్చిన మిత్రులందరికీ ధన్యవాదాలు. 

నాలుగు లక్ష్యాలు 

1. కష్టాల్లోవున్న సమూహాలకు  ఒక సామాజిక కార్యకర్తగా సంఘీభావాన్ని తెలపడం. 
2. ఫ్రీలాన్స్ జర్నలిస్టుగా, రచయితగా  సామాజిక సమస్యల మీద ప్రింట్ మీడియాలో  వ్యాసాలు -కథలు రాయడం.
3. సోషల్ మీడియాలో పోస్టులు,  వీడియోలు పెట్టడం. 
4. సమాజానికి అవసరమైన అంశాల మీద ఉపన్యాసాలు ఇవ్వడం.